การสวนหัวใจและขยายหลอดเลือดหัวใจตีบด้วยบอลลูน
ขยายหลอดเลือดหัวใจด้วยบอลลูน
การขยายหลอดเลือดหัวใจด้วยบอลลูนหรือบอลลูนหัวใจ (Balloon Angioplasty) เพราะไม่ต้องผ่าตัด โดยแพทย์จะสอดสายสวนหัวใจ (Guiding Catheter) ซึ่งเป็นท่ออ่อนที่มีบอลลูนขนาดจิ๋วอยู่ตรงปลายเข้าไปทางหลอดเลือดที่ขาหรือแขน เมื่อถึงบริเวณที่หลอดเลือดตีบจึงต่อสายบอลลูนเข้ากับเครื่องมือที่อยู่ภายนอกร่างกาย เพื่อดันให้บอลลูนขยายออก เบียดคราบไขมันหินปูนที่เกาะอยู่ที่ผนังหลอดเลือดให้ยุบแบนลงและขยายหลอดเลือดให้กว้างออก เพื่อให้เลือดไหลไปเลี้ยงกล้ามเนื้อหัวใจได้ดีอีกครั้ง หลังจากนั้นจึงทำให้บอลลูนแฟบเหมือนเดิม แล้วดึงสายสวนหัวใจออกจากร่างกาย เป็นวิธีการขยายหลอดเลือดหัวใจซึ่งได้รับความนิยมในกรณีที่แพทย์เห็นว่ารอยตีบยังขยายได้ไม่กว้างพอจะใส่ขดลวดเล็ก ๆ (Stent) เข้าไปยึดติดกับผนังหลอดเลือด ในบางกรณีอาจมีการนำขดลวดที่เคลือบด้วยยามาใช้แทนขดลวดธรรมดา ซึ่งนอกจากจะช่วยเพิ่มประสิทธิภาพในการขยายหลอดเลือดแล้ว ยังลดปัญหาเรื่องการกลับมาตีบซํ้าได้ด้วย ซึ่งขึ้นอยู่กับดุลยพินิจของแพทย์และผู้ป่วย
ข้อดีของการขยายหลอดเลือดหัวใจด้วยบอลลูน
ข้อดีของการขยายหลอดเลือดหัวใจด้วยบอลลูนหรือบอลลูนหัวใจและขดลวด ได้แก่
- โอกาสเกิดภาวะแทรกซ้อนตํ่ากว่าการผ่าตัดบายพาส เพราะไม่ต้องทำการผ่าตัดและดมยาสลบ
- ผู้ป่วยออกจากโรงพยาบาลได้เร็วขึ้น (1 – 2 วัน) กลับไปสู่ชีวิตปกติได้เร็วกว่า
- ทำซ้ำได้หลายครั้ง ในกรณีที่หลอดเลือดตีบแคบลงอีกในอนาคต
ข้อจำกัดการขยายหลอดเลือดหัวใจด้วยบอลลูน
ข้อจำกัดของการขยายหลอดเลือดหัวใจด้วยบอลลูนหรือบอลลูนหัวใจและขดลวด ได้แก่
- ลักษณะการตีบบางอย่างไม่เอื้อต่อการทำบอลลูน
- มีโอกาสกลับมาตีบซํ้าได้อีกตรงบริเวณเดิม เนื่องจากกระบวนการสมานแผลตามธรรมชาติของร่างกาย